واقعیت هایی درباره نابرابری آموزشی|
مسیر بسیار سهل تر دانشگاه برای پولدار ها
بر پایه مطالعه‌ای که در سال ۹۶ دفتر مطالعات اجتماعی وزارت رفاه انجام داده، در این سال ۱۹نفر از مجموع ۴۰نفر برتر کنکور سراسری از شهر تهران رتبه کسب کرده‌اند و جالب اینکه ۶۶درصد این‌ها در مدارس غیردولتی و نمونه دولتی و ۳۳درصد در مدارس «سمپاد» درس خوانده‌اند. این یعنی سهم مدارس دولتی کمتر از یک درصد بوده است.
۴۰درصد دانش‌آموختگان ساکن در پردرآمدترین دهک اقتصادی درست یک سال بعد از اتمام تحصیلات، شاغل شده‌اند و به نسبت سایر دانشجویان درآمد بیشتری هم کسب کرده‌اند.
سه دهک بالایی جامعه (هشتم، نهم و دهم) ۶۳درصد ظرفیت دانشگاه شهید بهشتی و ۶۱درصد دانشگاه علامه طباطبایی را به خود اختصاص داده‌اند و در مجموع نیز ۶۰ درصد دانشجویان از سه دهک پردرآمد جامعه هستند. در مقابل سهم دانشجویان سه دهک کم‌درآمد (اول، دوم و سوم) در هر دو دانشگاه ۱۱درصد است.
به‌عبارت دیگر، دانشجویانی که از نظر وضع درآمدی جزء طبقه مرفه محسوب می‌شوند، شش برابر بیشتر از فقرا و محرومان از ظرفیت دو دانشگاه بزرگ کشور بهره برده‌اند. از نظر توزیع ثروتی نیز بر پایه داده‌های آماری، دهک دهمی‌ها با حدود ۳۰درصد ظرفیت اشغال صندلی‌های دانشگاه‌ها، سهمی به مراتب بیشتر از دهک اولی‌هایی دارند که سهم‌شان به پنج درصد هم نمی‌رسد.
احتمال یافتن شغل در میان دانشجویان فارغ‌التحصیل سه دهک بالای درآمدی هر دو دانشگاه به‌طور متوسط از ۲۴درصد تا ۴۵درصد در نوسان است، اما از آن‌سو احتمال یافتن شغل فارغ‌التحصیلان سه دهک پایین درآمدی (به‌جز دهک سوم دانشگاه علامه که دو درصد شانس دارند) تقریبا صفر است.